حرم راز 

نازم به قد سرو سرافراز به شیراز

با جاست اگر سرو کند ناز به شیراز

با چرخ کهن گو که علیرغم تو با دوست

تازه روشی کرده ام آغاز به شیراز

من از پی دل، دل ز پی لاله رخان بود

دل می برد از کف بت طناز به شیراز

من عاشق زیبایی و مشتاق جمالم

یارب سببی ساز روم باز به شیراز

آرامگه خواجه شیراز چه نیکوست

آنجاست حریم حرم راز به شیراز

طیاره اگر می بردم جانب تهران

دارم به دل خود سر پرواز به شیراز

هان منطقی از روی خوش دختر طبعت

با وجد و طرب پرده بر انداز به شیراز

گو شعر تر و تازه عروس سخنت را

دمساز به خود ساز به شیراز  به شیراز