غزل - سوداي عشق
شکرستان
گفتم لب تو چیست بگفتا: شکرستان
گفتن دهـــــن تنگ تو گفتا: گهـرستان
گفتم ز چه گیسوی تو را این همه تاب است
گفتا چـــــو کمنــــد است بدور کمـــرســــتان
.....
.....
باغ عمر
خوش بود وصف یار را گفتن
دُرّ معنی به وصف او سفتن
عاشقانه به کوی او رفتن
با مـــــــژه آستان او رُفتن
.....
...
..
.
در تعريف و توصيف استان زنجان
شعر زیبایی که از شاعران دیگر کمتر دیده شده است
برف
چرا اندر هــوا پویــایی ای برف
مگر تو خـود هواپیمایی ای برف
نمیدانم چرا ســر گشته هستی
بگو آخر کرا جــویایی ای برف
تو هم گم گشته ای داری چو مجنون
پی سـر منزل لیـلایی ای برف
مگـــر تو قاصـــد افلاکیــانی
بسوی خاکیـان میآیی ای برف
مکن در خاکــدان پست منزل
زهی کز عـالم بالایی ای برف
سپیدی مثل روز نیک بختـان
به نرمی چون رخ سلمایی ای برف
قبـای سـبز را کنـده درختـان
به آنها جامة دیبـایی ای برف
به بالای درختی گر شوی جمع
نشـانه از ید بیضایی ای برف
شـکوه کوهـی و زیب بیـابان
صفای عرصة صحرایی ای برف
چو میباری دل دهقان شود شاد
برایش نعمت عـظمایی ای برف
ز آسـیب و حــوادث دانههــا را
نگهبان در دل غبرایی ای برف
اساس زندگـانی خـود ز آب است
تویی کان آب را مبنایی ای برف
فرود آیی تو با شــکل مسـدّس
به علم هنـدسه دانایی ای برف
ترا در فرق سـر باید دهـم جـا
چرا این سان به زیر پایی ای برف
بیــا بنشین به بالای ســرِ مـا
اگر چه باعث سرمایی ای برف
بیــا اندر سـرِ مـا برف پیــری
بپوشان راز پوش مایی ای برف
برویت منطقی چون بر زمین خورد
بگـفتا بســتر زیبـــایـی ای برف
رباعی
چون سرو خرامان شده اي باز،آري
مـــفتـــــون رُخــــت اداري و بازاري
آن دل كه به تو سپرده ام با ،زاري
ديگــــر نپـــذيــرمــــت اگــر ،بازآري
نازم به قد و سرو سرافراز به شیراز
باجاست اگر ســرو کند ناز به شیراز
آرامگه خـواجه شـیراز چه نیکوست
آنجاست حـــریم حــرم راز به شیراز
لطفا غزل کامل را با کلیک ادامه مطلب بخوانید
ادامه مطلب...